ตัวการันต์คืออะไร?
ตัวการันต์ คือ พยัญชนะที่มีไม้ทัณฑฆาต (-์) กำกับอยู่ ซึ่งตัวการันต์สามารถอยู่ระหว่างคำหรือท้ายของคำก็ได้ซึ่งเราจะไม่ออกเสียงพยัญชนะที่มีตัวการันต์ เช่นคำว่า
สัตว์ อ่านว่า สัด *จะไม่ออกเสียง ว์ เลยแม้แต่นิดเดียว
สัมพันธ์ อ่านว่า สัม-พัน
คอมพิวเตอร์ อ่านว่า คอม-พิ้ว-เต้อ
จุดสังเกตคำส่วนมากคำที่มีตัวการันต์อยู่ตรงกลางจะเป็นคำที่มาจากภาษาต่างประเทศซึ่งเราจะอ่านคำนั้นมีการอ่านแบบทับคำศัพท์ลงไปเลย เช่นคำว่า
คอนเสิร์ต อ่านว่า ค็อน-เสิด
ฟิล์ม อ่านว่า ฟีม
เครื่องหมายทัณฑฆาตกำกับและมีพยัญชนะซึ่งไม่มีตัวสะกดอยู่ข้างหน้า เราก็จะไม่อ่านออกเสียงพยัญชนะที่อยู่ข้างหน้านั้นด้วยเช่น
จันทร์ อ่านว่า จัน *เนื่องด้วย ร์ มีพยัญชนะ ท อยู่ข้าหน้าแต่ไม่มีตัวสะกด เราก็จะไม่อ่านออกเสียง ทร์ ด้วยเช่นกัน
อินทร์ อ่านว่า อิน
สุดท้ายพยัญชนะท้าย ที่มีสระ และ เครื่องหมายทัณฑฆาตกำกับเราก็จะไม่อ่านออกเสียงทั้งสระและพยัญชนะด้วยเช่นกันครับ เช่นคำว่า
บริสุทธิ์ อ่านว่า บอ-ริ-สุด *เสียง ธิ์ จะไม่อ่านออกเสียงเลย
รามเกียรติ์ อ่านว่า ราม-มะ-เกียน
สำหรับคำที่มีตัวการันต์เราจะสรุปสั้นๆได้ง่ายๆ คือ ตัวไหนมีตัวทัณฑฆาตกำกับอยู่ คำนั้นก็จะไม่อ่านออกเสียง พยัญชนะ หรือ สระตัวนั้นเลย
ผู้สนใจสามารถคลิกชมวิดีโอการอ่านคำที่มีตัวการันต์
ด้านบน ได้เลยค่ะ
ที่มา: http://www.dekteen.com/สรุปไทย-การใช้การันต์.html/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น